4 ม.ค. 57 กับปัญหาเรื่องการคลอด

   วันนี้เป็นวันฝากครรภ์วันแรกของปีค่ะ และเป็นครั้งเกือบสุดท้ายของการฝากครรภ์แล้ว
   วันนี้เห็นคนถือกระเช้าของขวัญสำหรับสวัสดีปีใหม่คุณหมอกันเต็มไปหมดเลย และวันนี้คนค่อนข้างเยอะ(มาก) รอคิวตรวจต่างๆค่อนข้างนานทีเดียว วันนี้เหมือนกับทุกทีของการตรวจ คือเมื่อมาถึงก็ทำการยื่นเอกสารใบนัดฝากครรภ์ให้ที่เคาเตอร์หน้าทางเข้า ไปตรวจปัสสาวะ ชั่งน้ำหนัก วัดความดัน แต่แอบเซ็งนิดๆอยู่สองเรื่อง (ปล.บ่นนะคะ)
  เรื่องแรก คือพิมต้องเอาแถบตรวจสีปัสสาวะไปเข้าห้องน้ำ เพื่อตรวจปัสสาวะหาน้ำตาลในเลือดตามขั้นตอนปกติ ทีนี้เดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วตรวจเนี่ย ไม่มีปัญหาอะไร แต่อีตอนกลับเนี่ยสิ คือทางเดินออกมาจากห้องน้ำจะเป็นซอยเล็กๆยาวๆ พอเดินออกมาก็จะมีเลี้ยวซ้ายกับขวา ซึ่งด้านขวาจะมีเก้าอี้สำหรับนั่งรออยู่ ทีนี้ด้วยความที่ซอยมันแคบ ทำให้เรามองตรงที่นั่งด้านขวาไม่เห็นตอนช่วงเดินออกมา ก็ปรากฏว่ามีเด็กผู้ชายคนนึง อายุน่าจะราวๆ 5 ขวบหรือมากกว่านั้น กำลังยืนแกว่งไม้หรือคทาของเล่นอะไรสกัอย่างอยู่ แล้วเหวี่ยงตีสวิงกว้างมากอย่างกับไดรฟ์กอล์ฟ คุณแม่เด็กก็นั่งอยู่ตรงที่นั่งนั่นแหละ แต่เล่น IPad - -* เซ็งเลยทีเดียว พิมเลยพยายามเดินเลี่ยงๆเอามือบังท้องไว้ เพราะกลัวเดี๋ยวเด็กจะเอาคทามหัศจรรย์นั่นมาฟาดโดนท้องพิมซะก่อน แล้วก็เดินผ่านไปด้วยดี
  เรื่องที่สอง ก็ต่อจากเหตุการณ์แรกเลยค่ะ คือหลังจากที่ออกมาจากห้องน้ำก็เอาแถบตรวจฯไปยื่นให้พยาบาลวัดความดันที่เคาเตอร์ดู แต่ปรากฏว่าพยาบาลกำลังเม้าส์กับคนไข้อยู่แล้วก็ไม่ได้สนใจพิมซักเท่าไหร่ พิมก็ยืนรออยู่นาน(มาก) จนคนไข้ที่พยาบาลคุยด้วยเค้าทักว่า มาวัดความดันเหรอคะ? พิมก็บอกว่า ใช่ค่ะ แล้วก็ยื่นแถบตรวจให้ดู คุณพยาบาลดูแล้วก็บอกว่าปกติ ทิ้งได้เลย พิมก็ไปชั่งน้ำหนักต่อ แล้วมานั่งรอพยาบาลกดเครื่องวัดความดัน แต่พยาบาลก็ยังคงเม้าส์ไม่สนใจ - - พิมก็เลยเรียกว่า พี่คะ พยาบาลถึงหันมามองแล้วดันเครื่องเข้ามาลึกๆที่แขนพร้อมกับบอกพิมให้ขยับแขนเข้ามาอีก แต่คือแขนเนี่ยเข้ามาถึงหัวไหล่แล้ว = = แต่ดูเหมือนพยาบาลจะไม่ได้ดู คือกดเครื่องแล้วนั่งเม้าส์ต่อ พอวัดความดันเสร็จก็ยังคงก้มหน้าก้มตาคุยต่อ ไม่จดเลขวัดความดันให้ซะที จนพิมต้องเตือนเค้าอีกทีว่าเครื่องวัดเสร็จแล้ว เค้าถึงหันมาดูแล้วเขียนเลขลงใบฝากครรภ์ให้แล้วบอกเราว่า ให้นั่งรอเคาเตอร์ 1 แถมลืมเอาหมายเลขนัดให้อีก .... เฮ้อ
   หลังจากบ่นมาครึ่งตอน >< กลับมาที่เรื่องการตรวจต่อนะคะ หลังจากนั่งรอที่เคาเตอร์ 1 เพื่อทำการตรวจคัดกรองเต้านม ผลออกมาว่าเนื่องจากครั้งก่อนมีอาการท้องแข็ง คือการใส่ที่ครอบทำให้มีโอกาสคลอดก่อนกำหนดได้ เค้าจึงให้งดไว้ก่อน และจากการวัดดูครั้งสุดท้ายปรากฏว่าช่วงลานนมและหัวนมถึงเกณฑ์มาตราฐานแล้ว ดังนั้นคุณพยาบาลจึงให้หยุดการใช้ที่ครอบได้ เป็นอันเสร็จการตรวจคัดกรอง ทีนี้ก็ไปรอที่หน้าห้องตรวจต่อ
  วันนี้หน้าห้องตรวจคนเยอะมากเช่นกัน ส่วนมากจะมาตรวจภายในกัน ทำให้มีการเปลี่ยนผ้าถุงและอัลตร้าซาวน์กันค่อนข้างเยอะ และเวลาในการรอตรวจก็นานขึ้นด้วย
  ประมาณ 1 ชม.กว่าๆ พิมถึงได้เข้าไปในห้องตรวจ วันนี้ฟังเสียงหัวใจของน้อง ปกติดีค่ะ เต้นดังเหมือนเดิม 555 วันนี้คุณหมอกดท้องดูด้วยและบอกว่า น้องตัวเล็ก คลอดง่าย ไม่ต้องห่วง แต่ทีนี้อีก 2 อาทิตย์หน้า ก็คือวันที่ 18 ม.ค. 57 จะถึงวันกำหนดคลอดแล้ว และปัญหามันมีอยู่ว่า ถ้าถึงตอนนั้นแล้ว ลูกเฟรย่ายังไม่ยอมมา ก็คือพิมยังไม่ปวดท้องคลอด หลังวันที่ 19 ไปจนถึงวันที่  25 ม.ค. คุณหมอจะให้เลือกวันมานอนรพ.เพื่อทำการเร่งคลอด !!!!! ซึ่ง...พิมเคยอ่านในเว็บมาว่า การเร่งคลอดมันทรมานกว่าการปวดท้องคลอดเองตามธรรมชาติอีกแถมหลายเท่ามากๆด้วย เพราะธรรมชาติของคนเรา มันจะมีการปวดเป็นเลเวล จาก 1-10 หรือถึงเท่าไหร่ก็ว่ากันไป แต่ทีนี้การเร่งคลอดเนี่ย มันก็เหมือนจากการไม่ปวดเลย คือระดับเลเวล 0 จู่ๆก็อัพขึ้นมาเป็นเลเวล 10 หรือแม็กซ์เลย ซึ่งมันจะทรมานมากๆ พิมก็เลยถามคุณหมอไปว่า พิมกลัวว่าจะทนไม่ไหว แล้วถ้าทนไม่ไหวขึ้นมานี่ พิมจะมีทางเลือกอะไรบ้าง? คุณหมอบอกว่า ถ้ากรณีการใช้ยาเร่งคลอดแล้ว ปากมดลูกไม่เปิดตามเวลา เราก็ต้องให้คุณแม่ผ่าคลอด หรือคุณแม่จะเปลี่ยนใจผ่าคลอดก็ได้เหมือนกัน โดยผ่าคลอดสามารถทำได้ตั้งแต่วันที่ 11 เป็นต้นไปเลย การผ่าคลอดนี้ถือว่าครบกำหนดแล้วและโดยปกติถ้าหากผ่าคลอด เค้ามักจะทำก่อนวันครบกำหนดคลอด 1 สัปดาห์เพราะถือว่าจะดีกับทั้งคุณแม่และตัวเล็ก โดยการผ่าคลอดไม่จำเป็นต้องฝากพิเศษ ให้หมอเวรทำให้ก็ได้ แต่กรณีเร่งคลอดแล้วไม่สำเร็จ ก็อาจจะต้องให้คุณแม่ผ่าคลอด เพราะถ้าปล่อยเลยไว้นานถึง 42 สัปดาห์ รกก็จะเสื่อม ตัวเล็กก็จะไม่ได้สารอาหาร และจะเป็นอันตราย เพราะฉะนั้นถ้าคราวหน้าก็คือวันที่ 18 เรายังเจอกันอยู่ ก็เลือกวันมาแล้วมาบอกหมอแล้วกันว่าจะมานอนรพ.วันไหน
  แง T-T ตอนนี้นี่พิมไม่รู้จะเลือกอะไรเลย คือเร่งคลอด ก็กลัวจะปวดมากจนทนไม่ไหว แล้วก็กลัวว่าถ้าปากมดลูกไม่เจ็บทีนี้เจ็บ 2 ต่ออีกเพราะผ่าคลอดแทน แต่ถ้าให้เลือกผ่าคลอดเลย ก็กลัวเจ็บแผลกลัวโน่นกลัวนี่อีก เอาละสิ ทำไงดี >< ลูกเฟรย่าาาาา รีบมาหน่อยลูกกกกกก