เมื่อวันที่ 22 ที่ผ่านมา วิทตี้ได้ซื้อรถเข็นมาใหม่ค่ะ แม้ว่าพิมจะคัดค้านอย่างไรก็ไม่ฟัง ถอยมาซะงั้นแล้วไลน์มาบอกแค่ว่า เดี๋ยวจะเอากลับบ้านวันนี้หลังจัดของ(OT) เสร็จ = =" แม้พิมจะชื่นชอบอีกรุ่นนึงมากกว่า เพราะดีไซน์ผ้ายีนส์ที่สวยกว่า และราคาที่น่ารักกว่ากันเกือบจะหารสอง แต่ดูเหมือนจะช้าไปเสียแล้ว เลยได้รถเข็นตัวนี้มาค่ะ
รุ่น Limited edition เป็นรถเข็น Maclaren ตัว TOP ที่ feat. กับ BMW แอบเสียวๆอยู่เหมือนกันว่าถ้าเฟรย่าไม่ยอมนั่ง เค้าจะมีบริการ Refund ไหม๊เนี่ย (แต่คงไม่มี) แล้วกระเป๋าจิงโจ้หละ? (เป้อุ้มเด็ก) หัวเน่าสินะ สินะ
วันรุ่นขึ้นหลังจากที่พาเจ้า BMW มานอนหลับพักผ่อนเอนกายสบายอยู่ในบ้านเป็นเวลาหนึ่งคืน วิทตี้ก็ได้ทำการทดลอง แกะและพาเฟรย่าลองนั่ง เข็นๆอยู่พักนึง ปรากฏว่าเฟรย่าร้อง >< เอาหละสิ เราต้องทำให้เฟรย่าคุ้นเคยกับรถเข็นซะแล้ว เสาร์และอาทิตย์นี้ก็เลยออกไปข้างนอกกันสักหน่อย
เสาร์ที่ 26 วันนี้เราไปเที่ยวกันที่เซ็นทรัล ปิ่นเกล้าค่ะ ลงจากแท็กซี่ พวกเราก็มานั่งประกอบรถเข็นกันที่หน้าแผนกประชาสัมพันธ์ ด้วยความบ้าเห่อ ทำให้ลืมแม้กระทั่งแกะป้ายราคาและพลาสติกที่หุ้มด้ามจับรถออก และต้องใช้เวลาปรับ bait อยู่นานพอดู มองซ้ายมองขวาก็เห็นครอบครัวเล็กๆครอบครัวนึง เค้าพาลูกมาเที่ยวและขอยืมรถเข็นจากประชาสัมพันธ์ พนักงานประชาสัมพันธ์ก็เอารถเข็นออกมาจากที่จอดด้านหลังเคาเตอร์ และทำการสะบัด เหยียบ อย่างรวดเร็ว สองสเตป รถเข็นสีแดงก็คลายตัวออกมา พร้อมให้หนูน้อยนั่งแล้ว!! *0* ตอนแรกพิมก็คิดว่า เค้าคงฝากรถเข็นเอาไว้ ดีแฮะ พนักงานบริการสะบัด เหยียบให้ด้วย แต่สักพักก็มีอีกครอบครัวนึงเป็นคุณแม่ กับคุณป้าและคุณยายพาลูกสาววัยซนมาเที่ยว โดยลูกสาวอยู่บนรถเข็น เค้ากำลังเอารถเข็นมาคืนแผนกประชาสัมพันธ์ค่ะ ก็เลยทำให้(เพิ่ง)รู้ว่า เซ็นทรัลมีบริการให้ยืมรถเข็นเด็กด้วยแฮะ นอกจากนี้ยังมีวิลแชร์สำหรับคนพิการและของเล่นอื่นๆอีกด้วย (ตอนแรกนึกว่าเค้ามีแต่วิลแชร์)
หลังจากการเซ็ท Bait เสร็จเรียบร้อย ก็ถึงเวลาพาเจ้าหมูแสบหย่อนก้นลงเบาะพร้อมตุ๊กตาหมีตัวใหม่ที่เพิ่งซักมาหมาดๆ และความกลัวว่าจะร้องรึเปล่านะ เพราะไม่เคยนั่งมาก่อน
เราเข็นดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยๆ พร้อมกับถ่ายรูป เฟรย่าก็ไม่มีแววว่าจะร้องไห้แต่อย่างใด ดูนั่งสบายและฟินมาก จนกระทั่งหลับ Zzzz พิมกับวิทตี้จึงไปหาอะไรทานกันที่ชั้นบนดีกว่า (แอบฟ้องว่า วิทตี้ใช้บันไดเลื่อนแทนลิฟต์ เข็นยกล้อหน้าขึ้นไปเฉยเลย -__-! แต่เฟรย่าก็ยังคงหลับต่อไป)
วันนี้มาทานอาหารกันที่ BBQ Plaza ค่ะ สบายกว่าตอนมาครั้งก่อนเยอะเลย เพราะเฟรย่าหลับก็ใส่ในรถ ไม่ต้องอุ้ม ค่อยทานกันสบายหน่อย กินไปได้นานพอสมควรจนใกล้จะหมด เฟรย่าก็ตื่นพอดี มีร้องนิดหน่อย ก็อุ้มมาเล่นด้วยก่อนจะเช็คบิลและพาออกจากร้าน ไม่มีงอแงเลยค่ะ ^^
พอกลับถึงบ้าน เฟรย่าก็คลานและเล่นของเล่น ด้วยความที่เฟรย่าชอบคลานออกมานอกเตียง พิมก็กลัวว่าจะหัวทิ่ม โหม่งกระเบื้องแข็ง ก็เลยต้องคอยหิ้วกลับบ่อยๆ และก็ทำแบบนี้ทุกครั้ง แต่เมื่อวานไม่รู้ทำไม พออุ้มกลับมาวางเตียงปุ้บ อ้าว โกรธ ร้องแง้ ซะงั้น แถมมาตีๆ(เบาๆ)ที่แขนอีกต่างหาก = = อารายเนี่ยยยย
เฟรย่าค่ะ
พอมาวันอาทิตย์ วิทตี้นัดเจอกับญาติไว้ที่เดอะมอลล์ ท่าพระ วันนี้ก็พาเฟรย่าออกไปข้างนอกกันอีกแล้ววว โดยวันนี้เราไปซนกันที่ MK!! หลังจากที่ไม่ได้ทานเป็นเวลานานเกือบปี เพิ่งรู้ว่าเดี๋ยวนี้เค้ามีของเล่นใหม่เป็นจอระบบสัมผัสให้สั่งอาหารกันแล้ว *0*
โดยจอสามารถดึง เลื่อน หันซ้ายขวาได้ค่ะ แต่จะติดกับกำแพงนะคะ ถอดออกมาไม่ได้ ถ้าเราใช้ไม่เป็นไม่เป็นไร พนักงานจะมาสอนวิธีการใช้ให้ค่ะ
ระหว่างที่ทานอาหารกัน ก็คุยไปทานไปตามประสาคนไม่เจอกันมานาน และเพิ่งเห็นเฟรย่าครั้งแรก กับข้าวก็ยังไม่หมดซะที ก็ล่วงเลยเวลาเกือบชม.ครึ่ง (หรือสอง?) เฟรย่าก็นั่งอยุ่บยรถเข็น ไม่มีงอแงเลย แต่ดูท่าลูกจะเบื่อ และญาติก็อยากอุ้ม ก็เลยได้อุ้มออกมาจากรถบ้าง เปลี่ยนบรรยากาศ (ปล.ก่อนหน้านี้ ญาติของวิทตี้อีกท่าน มาเยี่ยมที่บ้าน ตอนมา เฟรย่าก็ยิ้มให้ อารมณ์ดี กำลังเล่นของเล่นเลย แต่พอญาติเดินมาใกล้ๆ อ้าว ร้องซะงั้น แล้ววันนั้นก็กลายเป็นเฟรย่าให้ดูอย่างเดียว ห้ามจับ ห้ามเข้าใกล้ ไม่งั้นจะร้อง - -)
ญาติๆต่างชมว่า เฟรย่าน่ารักมากๆ ไม่เกเร งอแงเลย แม้จะทานอาหารเป็นเวลาเนิ่นนาน และคุยเก่ง เข้ากับคนง่าย ตัวโต เนื้อแน่น เพราะทานนมแม่ล้วน (ก็ว่า ทำไมเมื่อวานคนเข้ามาถามบ่อยจัง ว่ากี่ขวบแล้วคะ - -9) หลังทานเสร็จก็เดินช๊อปปิ้งกันสักพักก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน
ตกเย็น ก็ได้เวลาทาานอาหารเสริม(ข้าวบด) ของเฟรย่า แต่วันนี้ไม่รู้เฟรย่าเป็นอะไร ไม่ค่อยกิน เอาแต่คุยและก็บ้วนออกๆ จนเลอะเทอะไปหมด พอพยายามป้อนอีก ก็เริ่มงอแง และเกเร ดันตัวเองออกจากเก้าอี้หัดนั่ง (แรงเยอะมากๆ) พิมกับวิทตี้ที่ดูเหตุการณ์อยู่ จึงอุ้มลงมาพร้อมกับวางลงบนเบาะเล็กๆให้คลาน พิมโกรธมาก ที่เฟรย่าทานข้าวน้อยและห่วงเล่น พอห้ามไม่ให้เล่น หรือดุก็ทำปากเบะ ร้องไห้ แต่ทีนี้เพระาไม่มีคนง้อ ทำให้ร้องไห้หนัก
พวกเราวางเฟรย่าลงบนเบาะ วิทตี้คอยพูดปลอบให้เฟรย่าหยุดร้องไห้ ในขณะที่พิมโกรธและไม่พูดอะไร พวกเรานั่งตรงข้ามกันโดยที่มีเฟรย่าอยู่ตรงกลาง
เฟรย่าหยุดร้องไห้และสะอึ้น อึก อึก (คิดอีกทีก็น่าสงสารนะ) และคลานทั่วเบาะ วิทตี้จึงเรียกให้เฟรย่ามาหา เพื่อที่จะได้อุ้มเพราะเดาว่าน่าจะง่วง แต่เฟรย่ากลับไม่คลานไปหาคุณพ่อ แต่กลับกลายเป็นคลานหาคุณแม่แทน พอพิมอุ้มก็กอดแน่นพร้อมสะอึ้นใหญ่เลย - - นี่เป็นครั้งแรกที่เฟรย่าแสดงให้เห็นว่า หนูโกรธ(จัด)แล้วนะ และยังทำให้เรารู้เพิ่มอีกว่า ลูกแรงเยอะกว่าที่คิด
ปล.1 ตอนนี้เฟรย่าเริ่มเกาะอะไรสูงๆยันให้ตัวเองยืนแล้วค่ะ และเริ่มทำตาม เช่น พิมจะเล่นโน้ตบุ๊คอยู่ตรงปลายเตียง เฟรย่าก็จะคลานมา พอถึงโน้ตบุ้คก็จะเล่นเม้าส์ คีย์บอร์ด แถมหัวเราะชอบใจมากซะด้วย หรือเวลาเราหอมแก้ม เฟรย่าก็จะหอมกลับเช่นกัน
ปล.2 ฟันยังไม่ขึ้น แต่แทะของเล่น - -
ปล.3 เดี๋ยวนี้ชอบทำ่าน่ารัก เวลาเจอตุ๊กตาริราคูมะ จะเข้าไปซบและนอนเล่น (ไม่หลับ)
ปล.4 ยังคงนอนกลางวันน้อย บางวันไม่นอนเลย เข้านอนประมาณ 2ทุ่มครึ่ง บางทีก็ 5 ทุ่มบ้าง จะตื่นกินนมสองสามรอบ่อนเที่ยงคืนและหลังเที่ยงคืนจะตื่นอีกทีตี4 กับ 6 โมงเช้าค่ะ (ครึ่งบ้างบางวัน)
ปล.5 ผื่นที่คอยังไม่หายและมีแววจะเป็นมากขึ้นเรื่อยๆแม้ว่าจะพาไปหมอและได้ยามาทาแล้วก็ตาม เพราะเฟรย่าขี้ร้อนมากๆ T^T
